قول سدید

یکی از کتب بسیار مهم در فقه شیعه کتاب شریف «شرایع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام» اثر محقق اول است که از عالی ترین متنهای فقهی می باشد،. این کتاب مهم در کلیه ابواب فقه شیعه امامیه به زبان عربی در قرن هفتم ق. به صورت یک دوره کامل احکام اسلام و مسائل حلال و حرام آن نگاشته شده است. از خصوصیات بارز این کتاب اختصار نویسی ودر عین حال دقیق و جامع نویسی است که نشان دهنده عمق فهم نویسنده از علوم اسلامی می باشد. جواهر الکلام کتاب مشهور فقه که بیش از چهل جلد و مورد استناد بسیاری از فقهاست در شرح همین کتاب نگاشته شده است!ادامه مطلب...

کلمات کلیدی : یادداشتها

به عقیده شهید مطهری در کتاب «عرفان اسلامی» «عرفان از علومی است که در دامن فرهنگ اسلامی زاده شد و رشد یافت و تکامل پیدا کرده است» و به هیچ وجه وی اقتباس عرفان اسلامی از سایر ملل و نحل را نمی پذیرد و به شدت بر اصالت و استقلال عرفان اسلامی و زایش و رشد آن از دامن آموزه های قرآنی  روایی تأکید دارد و نظریه التقاطی و تلفیقی بودن آن با عرفان های هندویی، مسیحی و... را نقد کرده و معتقد است: «آنچه مسلم است این است که عرفان اسلامی سرمایه اصلی خود را از اسلام گرفته است و بس.»
استاد می نویسد: «عرفان به عنوان یک دستگاه علمی و فرهنگی دارای دو بخش است: بخش عملی و بخش نظری. ادامه مطلب...

کلمات کلیدی : یادداشتها

یسع بن حمزه می‌گوید: در مجلس حضرت رضا (ع) بودم و جمعیت بسیاری درمجلس حضور داشتند و از امام در خصوص حلال و حرام سوال می‌پرسیدند، که ناگهان مردی وارد مجلس شد و به امام(ع) عرض کرد: من از دوستان شما هستم و در سفر حج پولم تمام شده و خرجی راه ندارم تا به وطنم برسم، اگر امکان دارد خرجی راه را به من بدهید، وقتی به وطن رسیدم، آنچه به من داده‌اید معادل آن از جانب شما صدقه می‌دهم. امام رضا (ع) به او فرمود: بنشین خدا به تو لطف کند. امام رو به مردم کرد و به پرسشهای آنها جواب فرمود. سپس همه رفتند و تنها آن مرد مسافر و من و دو نفر دیگر در خدمت امام ماندیم. حضرت برخاست و وارد حجره‌ای شد و پس از چند دقیقه بازگشت. از بالای در دستش را به سوی مسافر دراز کرد و فرمود: این مقدار دینار را بگیر و خرجی راه خود را با آن تامین کن و این مبلغ مال خودت باشد، دیگر لازم نیست از ناحیه من معادل آن را صدقه بدهی. برو که نه تو مرا ببینی و نه من تو را ببینم. مسافرخراسانی پول را گرفت و رفت. سلمان به امام رضا(ع) عرض کرد: فدایت گردم که عطا کردی و مهربانی فرمودی، ولی چرا هنگام پول دادن به مسافر خود را نشان ندادی و پشت در خود را مستور نمودی؟ امام رضا (ع) فرمود: ازآن ترسیدم که شرمندگی درخواست رادرچهره او بنگرم. آیا سخن رسول خدا (ص) رانشنیده‌ای که فرمود: پاداش آن کس که کار نیکش را می‌پوشاند معادل پاداش هفتاد حج است وآن کس که آشکارا گناه می‌کند مورد طرد خداست و آن کس که گناهش رامی‌پوشاند در صورت توبه مورد آمرزش خدا قرار می‌گیرد”(1.)ادامه مطلب...

کلمات کلیدی : یادداشتها

آبروی انسان مایه حیات شخصیت او است. انسان مومن نزد خداوند منزلت ویژه‌ای دارد تا آنجا که می‌فرماید: “ان الله یدافع عن الذین آمنوا”. پس کسی که خداوند مدافع اوست، چگونه انسان به خود جرات می‌دهد که پرده‌اش را بدرد، و رازش را فاش کند یا عیبش را آشکار سازد، و یا بی‌دلیل به او تهمت وارد نموده، آبروی او را بریزد. رسول خدا (ص) در بخشی از خطبه خود در حجه الوداع در بیان اهمیت جان و آبرو چنین می‌فرمایند: “مردم! چنان که این روز (ایام حج) و این شهر (مکه) محترم است، خون و آبروی شما هم محترم است. حق ریختن خون و بردن آبروی یکدیگر را ندارید، تا آن گاه که به دیدار خدا نایل گردید”(1.) ادامه مطلب...

کلمات کلیدی : یادداشتها

حفظ آبروی مردم بویژه مومنان، از ارزش والایی در پیشگاه الهی برخوردار است. مطابق روایت: “المومن اعظم حرمه من الکعبه”(1) احترام مومن از احترام کعبه نیز بالاتر است. حفظ آبروی مومن بقدری اهمیت دارد که خداوند در پاره‌ای اوقات، خطاهای انسان مومن را از ملائکه نیز پوشیده می‌دارد. البته این هنگامی است که ما حدود الهی را شناخته و حقوق او را رعایت کنیم، تا پیش او وجیه و آبرومند شویم، آنگاه او آبروی ما را پیش فرشته‌ها هم حفظ می‌کند. اگر یک وقتی پای ما لغزید، نمی‌گذارد آن ملائکه هم بفهمند! چه رسد به دیگران، حتی وجود مبارک پیامبر اعظم؛ چه آنکه در روایت آمده است: وجود مبارک رسول گرامی(ص) نقل می‌کند که من به خدای سبحان عرض کردم در قیامت، بررسی اعمال امت مرا به من واگذار کن که اگر در بین آنها کسانی بودند، لغزشی داشتند، آبروی من پیش انبیای دیگر نرود. “ان علینا حسابهم”(غاشیه/26)، جواب آمد: “من اعمال برخی از اینها را خودم به عهده می‌گیرم، بررسی می‌کنم که حتی تو هم متوجه نشوی! که اگر اینها لغزشی داشتند، آبروی اینها پیش تو هم نرود”(2.)ادامه مطلب...

کلمات کلیدی : یادداشتها