قول سدید

جهاد فرهنگی حضرت فاطمه(س)

جنگ نرم و قدرت نرم را تسخیر و تسلط بر اذهان و قلوب تعریف کرده اند. یعنی اگر در جنگ سخت هدف پیروزی بر ابدان و اجسام است در جنگ نرم غایت، غلبه بر ذهن و قلب افراد می باشد. همان گونه در میدان جنگ سخت جبهه حق و باطل وجود دارد در فضای جنگ نرم نیز می توان نبرد حق و باطل را مشاهده کرد. قوای باطل برای تصرف قلوب و اذهان دیگران از روشهای شیطانی و ناپسند هم چون دروغ، شایعه، اغواگری، زینت دادن اعمال ناشایسته و هر گونه ابزار مستهجن و غیر اخلاقی بهره می گیرند، اما در میان نیروهای جبهه حق برای نفوذ به دلها هیچ گاه از روشهای غیر اخلاقی استفاده نمی شود بلکه از طریق راههای مناسب و در شأن قوای درونی انسان به این مهم می پردازند. اصولاً هر یک از انبیای الهی مأموریت داشته اند تا دین خدا را بر جانهای بشر بنشانند و تلاششان در مرحله نخست، حکومت بر دلها بوده است گرچه گاهی ستمکاران و بیدادگران آنها را به دفاع و ورود به میدان جنگ سخت مجبور کرده‏اند.
اگر تعریف مذکور از جنگ نرم را بپذیریم باید توجه داشت همان گونه که در برابر هجوم دشمن با ابزاری مانند شمشیر و سایر سلاحها اسلام جهاد و دفاع را واجب کرده است در مواجهه با جنگ نرم نیز به نظر این دو امر ضروری است. در این عرصه انسان مسلمان بایستی با نوعی «جهاد نامحسوس» و یا «جهاد فرهنگی» در برابر اغواگری و تحرکات دشمن مقاومت و مقابله نماید و در ابتدا از با سلامت نگهداشتن قلب و ذهن خود - یعنی دفاع نامحسوس - که در روایات از آن به جهاد اکبر تعبیر شده است بکوشد، در مرحله بعد خود بر قلوب و نفوس دیگران اثر بگذارد. ادامه مطلب...

کلمات کلیدی : یادداشتها

...نوشته او نوشته من است

از وظایف اساسی شیعیان تولی نسبت به دوستان اهل بیت(ع) و تبری نسبت به دشمنان آنان است؛ چنانچه در زیارت عاشورا آمده است «ولی لمن والاکم و عدو لمن عاداکم». همان طور که با دوستی و ولایت اهل بیت(ع) می توان به مقام قرب الهی رسید با دوستی و پاسداشت دوستان اهل بیت نیز می توان به این مقام نائل آمد. باز در زیارت عاشورا می خوانیم: «اَتَقَربُ اِلَى اللِه ثمَ اِلَیکمْ بِموالاتِکمْ وَ مُوالاتِ وَلِیکمْ» البته روشن است زمینه ایجاد ولایت در دل، معرفت است، از این روست که در فراز دیگر زیارت عاشورا از خداوند این گونه طلب می کنیم «فَأَسْأَلُ الـلَهَ الَذِى أَکرَمَنِى بِـمَعْرِفَتِکمْ وَ مَـعْرِفَةِ أَوْلِیَـائِکمْ». پس همان گونه که وظیفه داریم نسبت به ائمه اطهار(ع)معرفت کسب نموده و آنگاه ولایت آنها را بپذیریم، می بایست بر معرفت و اعلام دوستی و موالات با اصحاب و یاران آنان نیز بکوشیم. در این بین هر آنچه اشخاص به ائمه نزدیکتر و مورد وثوق بیشتری نزد آنان باشند این وظیفه ما نیز شدت می گیرد.
در میان یاران و اصحاب ائمه اطهار(ع) چهار نائب خاص حضرت حجت(عج) که در دوران غیبت صغری مرجع و ملجا شیعیان بوده اند جز یاران ویژه و معتمدین خاص ائمه بوده اند. این امر که در دوران حساس و مهم غیبت صغری سرپرستی جامعه مسلمین به دست این بزرگواران سپرده شده است خود گویای این واقعیت است. بنابر این با توجه به توضیحات صدر نوشتار، آشنایی و معرفت نسبت به زندگانی و مقام و منزلت این چهار شخص بزرگ می بایست جزء مسائل اساسی فکری و اعتقادی ما باشد اما مع الاسف باید گفت در این زمینه تقصیر و قصور فراوانی دیده می شود و شناخت جامعه ما نسبت به ایشان بسیار محدود است. البته این ضعف بینشی نسبت به سایر اصحاب و یاران ائمه نیز وجود دارد اما راجع به نواب خاص حضرت حجت(عج) شاید این نقیصه بیشتر باشد. در میان مساجد و هیئات و اماکن مذهبی دیگر و خیابانها و ... کمتر - و یا به تعبیر دقیق تر اصلاً- نامی از این یاران خاص دیده نمی شود و در گذر ایام به ولادت و وفات ایشان اشاره ای نمی گردد.ادامه مطلب...

کلمات کلیدی : یادداشتها

در نقل قولی که آیت الله ناصری - از علمای بزرگ اصفهان- از مرحوم آیت الله العظمی بهجت بیان می‏کند - و در سایت‏ها و بلوتوث‏ها دست به دست و زبان به زبان چرخیده- آمده است:«شخصی که تشرفاتی خدمت حضرت حجت داشت نزد آیت الله بهجت رسید، ایشان پرسید در آخرین تشرف خود از زمان فرج حضرت(عج) سوال نکردی؟ آن شخص می گوید: چرا و حضرت فرمود ظهور نزدیک است. به حضرت عرض کردم آیا من هم هنگام ظهور را درک می کنم؟ که حضرت فرمود پیرتر از شما هم آن را درک می کند.» (نقل به مضمون)
البته آیت الله ناصری پس از ذکر این نقل قول بیان می کند که عرضه متوقف بر تقاضاست و از مردم می خواهد که برای فرج حضرت(عج) در مواقعی که در روایات آمده هنگام استجابت دعاست زیاد دعا کنند.
پس از نشر این سخنان آیت الله بهجت، عده ای آن را تکذیب و عده ای در قصد توجیه آن بر آمدند که تکذیب آنان نه در خور شأن آیت الله ناصری بود و نه و توجیه اینان، مناسب حال آیت الله بهجت. البته برخی هم آن را به گونه ای دیگر برداشت کردند و به یکدیگر شادباش و مژده ظهور دادند! اما سخن اینجاست طبق روایات مسلم ما توقیت - یعنی وقت تعیین نمودن برای ظهور- امری مذموم است و با تعابیر تندی به وقت گذاران نهیب زده اند. (کذب الوقاتون) بدون شک عالمی فقیه و عارف در اندازه آیت الله بهجت که سالها در علوم اهل بیت تحصیل و تدریس و ممارست داشته است به این موضوع بدیهی واقف است هم چنان که ناقل این موضوع یعنی آیت الله ناصری نیز این گونه است. ادامه مطلب...

کلمات کلیدی : یادداشتها

صحبتهای آقای حسن عباسی در برنامه دیروز امروز فردا تکرار صحبتهاییی بود که ایشان در کلاسهای خود بیان می کند. چند سال قبل در یکی از این کلاسها ایشان راجع به کلمه رشد و معنی واقعی آن در قرآن مطالبی ارائه کرد و معنایی را برایا ین کلمه بیان کرد و تاکید نمود که این معنا درست است و مفسرین شیعه سالها به اشتباه این کلمه را جور دیگری معنا می کرده اند. پس از همان کلاس در نامه ای به ایشان نوشتم حضرت استاد به همین راحتی میراث تفسیر شیعه را زیر سوال نبرید که این راه علم نیست بعلاوه اینکه چرا شما به قوانین الفظ از جمله مشترک لفظی و معهنوی و مجاز و منقول و ... اعتقاد ندارید؟ و البته ایشان در پاسخ به بنده با تندی و عتاب فراوان بنده را به تعصب و تحجر و ماندن در گشته متهم نموده و با عصبانیت بر من تاخت.

صحبتهای ایشان در باره کلمه صلح بار دیگر مرا بر آن داشت تا دلسوزانه این نقد را برای ایشان بنویسم. ایشان مدعی شدند مولوی اولین اشتباه را انجام داد و صلح را مقابل جنگ قرار داد و حال فرهنگستان زبان فارسی چرا در این باره ساکت است؟ ایشان به علما هم تعریضی زد که در معنای صلح امام حسن به خطارفته اند و اصولا صلح در مقابل فساد است نه در مقابل جنگ...

اما با کمی بررسی باید با تاسف گفت جناب عباسی این گونه که شما می پندارید نیست. برای دانستن معنای کلمه صلح چند لغت نامه مشهور عرب را مورد بررسی قرار می دهیم تا متوجه شویم در عرب صلح به چه معناست وآیا فقط عرب صلح را در برابر فسد به کار می برد؟ ادامه مطلب...

کلمات کلیدی :

انسان انقلابی دشمن ساز است

برخی بیان می کنند اسلام دین محبت است و باید سرتاسر جاذبه باشد و یا هنگامی که از جذب حداکثری سخن به میان می آید آن چنان دایره را وسیع می گیرند که از شرق تا غرب را در خود جای می دهد! البته از آن سو هم عده ای با کوچکترین اختلافی بر طبل جدایی و نزاع می کوبند و به اندک جاذبه کفایت می کنند. اما راه اعتدال در این مسیر چیست؟ برای پاسخ به این سوال به اندیشه استاد مطهری با بهره گیری از کتاب جاذبه و دافعه علی(ع) نظر می افکنیم. ادامه مطلب...

کلمات کلیدی : یادداشتها