قول سدید

فاطمه بنت اسد در کنار خانه خدا مشغول دعا و تضرع بود که «... پروردگارا! به حق همان کسی که این خانه را بنا نمود و به حق این نوزادی که در شکم من است، ولادت او را بر من آسان گردان.» ناگهان دیوار کعبه شکافی برداشت و فاطمه به برکت نوزاد درون شکم خود چنان عظمتی یافت که خداوند متعال به طور ویژه از او پذیرایی نمود. کلیدداران کعبه هر چه کوشیدند درب کعبه باز نشد و... شرح این معجزه چنان مشهور است که نیازی به توصیف ندارد. همه اهل مکه دریافتند نوزادی این گونه همراه اعجاز پا به گیتی نهاده است. ولادت علی را همگان مشاهده کردند که به چه سان بود. علی دوران کودکی خود را در دامان نورانی محمد بن عبدالله گذراند و با خلق و خوی محمدی نضج گرفت و نمو کرد. علاقه وافر محمد به این طفل را نیز همگان به یاد داشتند. در دورانی که محمد برای عبادت به غار حرا می رفت تنها علی بود که اجازه ورود به حریم قدسی او را داشت. یار غار حقیقی محمد فقط علی بود که بدون ترس و واهمه و بهانه گرفتن در رکاب مولایش بود. به اعتراف همگان - دوست و دشمن - علی در اسلام آوردن جزء سابقون است. در ماجرای انذار عشیره اقربین شنیدند که در همان نوجوانی پیامبر او را وصی و برادر خود معرفی کرد و این جملات را بارها در جنگها و غزوات از زبان مبارک حضرت(ص) درباره علی شنیده بودند. بسیار بسیار از این دست موارد را مسلمانان دیده و شنیده بودند که اوج آن در غدیر خم بود. برای اثبات حقانیت مولا علی(ع) خداوند و رسولش چه باید می کردند که نکردند؟ از زمان ولادت علی تا رحلت نبی چقدر بینه و حجت در حقانیت و فضیلت علی(ع) دیدند و شنیدند، اما باز هم چون قوم بنی اسراییل بهانه می آوردند چرا نام علی (ع) در قرآن ذکر نشده است؟!
اما چرا با همه این شواهد و دلایل روشن پیرامون حقانیت علی(ع) ایشان پس از رحلت پیامبر تا روز شهادتش در میان افراد سرشناس و صحابه تنها بود؟ چرا کسانی که از نزدیک پیامبر را درک کرده بودند و سخنان او در مورد علی(ع) را شنیده بودند اولین کسانی بودند که به مخالفت با او برخاستند؟ این سوال بزرگ تاریخ است که جواب درست به آن راهنمای خوبی برای حرکت در صراط مستقیم است. ادامه مطلب...

کلمات کلیدی : یادداشتها

آقای هاشمی رفسنجانی در گفتگو با ماهنامه مدیریت در مورد نامه سرگشاده عجیب  و بحث برانگیز خود به مقام معظم رهبری سخنانی را مطرح نموده است که با تاملی در آن، قابل نقد به نظر می رسد.
ایشان در این گفتگو گفته است: «همه می دانستند که نسبت به دیگر نامزدها بی طرف هستم کاری نداشتم که مردم به چه کسی رای می دهند. ولی همه می دانستند که روحیه کاری من با این شیوه اداره جامعه سازگار نیست. متاسفانه در مناظره، آقای احمدی نژاد حرف هایی را زده بود که غیرواقعی بود، انتظار من و همه دلسوزان واقعی نظام این بود که رهبری عکس العمل نشان دهند. چون من تنها نبودم. در آن مناظره شما نوعی ستیز با روحانیت را مشاهده کردید که به بهانه مخالفت با من، آقای خاتمی، آقای ناطق نوری و آقای کروبی که روسای جمهوری و روسای مجلس بودیم، همه دستاوردهای انقلاب را حراج گذاشت و این گونه القا کرد که روحانیت در اداره جامعه کارایی ندارد.» ادامه مطلب...

کلمات کلیدی : یادداشتها

22 و 25 خراد سال 1389 را باید سالمرگ جریان فتنه نامید! فتنه ای که از آمریکا و اسراییل و چند ده سفارت کشور غربی در آن سهم داشتند تا گروهکهای ضد انقلاب و خارج نشین و متاسفانه گروهی از خواص و دست اندرکاران نظام! در این چند ماهه اگر کسی کمترین شمه ای برای تحلیل داشت فهمید آنچه رخ داد یک حمله همه جانبه علیه انقلاب و جمهوری اسلامی بود. همین بود که نه دی 1388 نزدیک 50 میلیون نفر از مردم کشور به دفاع از نظام و رهبر برخاستند! مردمی که 22 خرداد را خلق کرده بودند و بعد از آن در 29 خرداد نماز جمعه تاریخی را رقم زدند. بعد از آن در روز قدس و 13 آبان با تمام وجود به صحنه آمدند و این در حالی بود که در این چند ماهه بدترین توهینها را از جریان فتنه شنیدند. مردمی که به دلیل اینکه رایی متفاوت و برخلاف نظر اشرافیت سیاسی داده بود مورد بغض و کینه قرار گرفته بود و در برابر هجمه های بی شمار دشمن خارجی و فتنه گر داخلی حامی و پشتیبانی جز رهبرش نداشت!
برخی خواص رای مردم را چنان بی ارزش قلمداد کردند که با نظریه رای کمی و کیفی رای چند صد نفر نخبه بی بصیرت را مساوی با رای میلیونی ملت دانستند! این جریان نشان داد اگر از جمهوریت دم میزنند تا زمانی است که به نفع آنها باشد! ادامه مطلب...

کلمات کلیدی : یادداشتها

ماه ها و ایام همگی مخصوص خدای متعالند، چنانچه همه خلقت و عالم تجلی نور الهی است. اما در این میان برخی ماه ها و ایام بیش از دیگران جلوه گر شده اند که به اسرار این رموز الهی عارفان و اولیای الهی واقفند و ما مقلدان تشنه کام، چشمه جوشان و پر فیض این حضرات هستیم.
در میان ماه های سال از ماه خجسته رجب با عظمت و بزرگی خاصی یاد می شود. ماه رجب از ماه های حرام است که همین امر خود از شرافت های این ماه است. ولادت امیرالمومنین علی(ع) در این ماه واقع شده و مبعث رسول خدا(ص) نیز در این ماه رخ داده است. لذا این ماه به نوعی ماه نبوت و ولایت است؛ ماه محمد (ص) و علی (ع)که در دعا آمده است: «اکفیانی فانکما کافیان!» محمد و علی، یعنی نبوت و ولایت در این گیتی ما را بس، که مایه سعادت ابدی ما همین دو است. همین است که ما را به سر منزل توحید و یگانه پرستی می رساند. آنجا که فلاح و رستگاری دائم در انتظار مومنان است. شاید اینکه گفته شده ماه رجب ماه خداست به همین دلیل باشد، چرا که در زیارت جامعه کبیره می خوانیم جایگاه معرفت خدا این خاندانند! همین دو روز مبارک برای فضیلت ماه رجب کافی است چه آنکه «میرزا جواد» در «المراقبات»، 27 رجب را اشرف ایام از جهت باطنی می داند که از اول تا آخر تاریخ مثل آن، روزی با شرافت ظهور نخواهد کرد.ادامه مطلب...

کلمات کلیدی :

یک انسان معمولی - و نه یک ولی خدا - هرگاه به موفقیت و پیروزی دست می یابد نوعی غرور و اعتماد به نفس کاذب در خود حس می کند و می پندارد تلاشهایش ثمر داده و او بوده که به این موفقیت نائل آمده است. گاهی اوقات این احساس شعف چنان با وسوسه های شیطانی همراه می گردد که انسان نه تنها شکرگزاری را فراموش می کند که مع الاسف به نوعی خود بزرگ بینی و تکبر منجر می شود. نمونه این اخلاق ذمیمه، قارون است هنگامی که بنی اسراییل به او گفتند از مال خود احسان کن چنانچه خدا به تو احسان کرده است او در پاسخ گفت: «قال نما أوت یته علی علم عندی ...» (قصص:78)ادامه مطلب...

کلمات کلیدی : یادداشتها