قول سدید

از همان لحظه ولادت و ماجرای ظهورش در دنیای مادی آشکار شد که عظمتی بی نظیر و خلقتی بی بدیل پا به عرصه گیتی گذاشته است و این نشان از این دارد که بشر باید توجه والا و عمیقی به این مخلوق و هدیه الهی داشته باشد.
در این میان چند خصوصیت مشترک بین آن امام همام و «بسیج و بسیجیان» وجود دارد که به اختصار به آنها اشاره می شود.
1- ولادت در خانه خدا: آنچه مورخین از هر سنخ به آن اتفاق نظر دارند این است که علی(ع) در خانه کعبه متولد شده است و ولادتی شبیه معجزه داشته است. شکل گیری بسیج نیز از مساجد و به نوعی از خانه خدا بوده است و اولین پایگاههای بسیج مردمی در مساجد تشکیل شد.
2-تربیت الهی: امیرالمومنین (ع) به دلیل پاره ای از مشکلات مالی خانواده خود، از کودکی تحت سرپرستی پیامبر اعظم (ص) بود و از سایه سار وجود گرامی ایشان تربیت و نمو یافت. از این رو از ابتدای کودکی در دامان پاک و الهی حضرت خاتم الانبیا معارف الهی را آموخت.
سازمان بسیج نیز از آغاز شکل گیری بارهنمودها و پیامهای حضرت روح الله قرین بوده است و سخنان نورانی ولی فقیه عادل پارسا همیشه نشانگر جلوه های حقیقت و افشای باطل در نزد بسیج بوده است.
3- سبقت در تسلیم: بی تردید اولین مردی که به نبوت محمدی و دین اسلام شهادت داده است وجود مقدس حضرت امیر بوده است وایشان جزء السابقون است که در سخت ترین شرایط و اوضاع، حقیقت اسلام را پذیرفت. در روند پیروزی انقلاب نیز گروههای زیادی ادعای مبارزه با باطل و حرکت در مسیر حق را داشتند اما بسیاری از آنها رو سیاه شدند و تنها بسیج مردمی بود که در همراهی حرکت حق مدارانه امام جز اولینها بود و در پیشانی مبارزه قرار داشت.
4- ولایت پذیری: امیرالمومنین (ع) با وجود شخصیت والایی که داشتند اما خود را سرباز پیامبر می دانست و بارها فرمود اناعبد من عبید محمد و این گونه خاضعانه در برابر ولی امر خویش رفتار می کرد. ایشان مطیع کامل حضرت پیامبر (ص) بود و در دفاع از حریم ولایت تا مرز جان تلاش می نمود چنانچه داستان در بستر پیامبر آرمیدن ایشان در شب هجرت شهره است. بسیج نیز همواره گوش به فرمان ولایت بوده است در طول سالهای انقلاب به خوبی این قضیه مشهود است که در دفاع از ولایت، بسیجیان همیشه پیش قدم بوده اند.
5- پیشرو در جهاد و شهادت طلبی: شرح رشادتها و فداکاریهای امیرالمومنین (ع) در غزوات و جنگها چنان شهرتی دارد که بی نیاز از ذکر آن در این موجز است از آن سو نیز چنانچه حضرت امام (ره) در پیام سال 67 خود آورده اند. بسیج مصداق کامل ایثار، خلوص، فداکاری و عشق به ذات مقدس حق و لشکر مخلص خداست و در دوران دفاع مقدس این نکته به خوبی روشن بود که «بسیج» شجاعانه می تازید و همچون مولای متقیان هیچگاه در نبرد عقب ننشست چنانچه امروز نیز چنین است.
6- معیار حق: پیامبر اعظم فرمود: الحق مع علی و علی مع الحق و نیز فرمود من ابی فقد کفر هر که علی را انکار کند کافر گردیده است و جایگاهش دوزخ است. همان گونه که علی (ع) در اسلام معیار حق و باطل است بسیج نیز در انقلاب معیار تشخیص حق از باطل است چنانچه امام (ره) در همان پیام می آورند غفلت از بسیج گرفتاری در آتش دوزخ الهی را به همراه خواهد داشت و نیز مقام معظم رهبری فرمودند دشمنان نظام هستند که با بسیج مشکل دارند.
7- مبارزه با تحجر و مادیگرایی و استکبار: یکی از خصوصیاتی که حضرت امام (ره) در آن پیام بر آن تاکید دارند این است که ملتی که در خط اسلام ناب محمدی (ص) است و با تحجر و پول پرستی و استکبار مبارزه کند باید بسیجی باشد و مبارزه با این سه پدیده نامبارک را برعهده بسیج می گذارد. در طول زندگی پر برکت حضرت امیر (ع) نیز مبارزه و ستیز با این سه موضوع به خوبی دیده می شود چنانچه در طول خلافتشان سه جنگ در گرفت که مصداق مبارزه با تحجر و مقدس نمایی (خوارج) و نبرد با استکبار و پول پرستی (معاویه و اصحاب جمل) بود. به گفته حضرت امام(ره) دفتر تشکل بسیج را همه مجاهدان از اولین تا آخرین امضا کرده اند. از این رو با چنین تعریفی از بسیج ،مقایسه بسیج با وجود مقدس حضرت علی (ع) چندان هم بی راه نمی نماید چه آنکه امضای امیرالمومنین در دفتر تشکیل بسیج به عنوان کاملترین و بارزترین مصداق بسیجی، درخشان ترین است و در یک کلام «بسیجی یعنی علی که تمام وجودش وقف اسلام بود.»

صبح صادق، ش.320، ص.5

کلمات کلیدی : یادداشتها

«بگذار مسلمان بامسلمان بجنگد.» این راهکاری است که دشمنان اسلام برای رهایی از باتلاق سقوط انتخاب کرده اند علمای اسلام چه شیعه و چه سنی با درک صحیح رفتار دشمنان، نیت آنان را هدف قرار داده و در طول تاریخ، مسلمین را به اتحاد وانسجام اسلامی فراخوانده اند. در بین علمای شیعه سیدجمال الدین اسدآبادی از زمره اولین کسانی است که در این راه قدم گذاشت و«نتیجه اتحاد را برتری و نیرومندی اهل اسلام» می دانست. آیت ا... کاشف الغطا از مراجع عراق در زمان خویش حکم برحرمت بروز اختلاف گذاشت واعلام کرد:« در حالی که دشمن ما را احاطه کرده است، مسلمین نباید با بیان اختلافات سبب تضعیف جبهه اسلام شوند و اگر دست به دست هم بدهند شکست نخواهند خورد.»
آیت ا... بروجردی نیز در راه وحدت مسلمین مکاتباتی باسران علمای اهل تسنن نمود و بابیان اینکه «تقریب مسلمین خدمتی بزرگ است» سازمان تقریب بین مذاهب را تقویت نمود. شهید محمدباقر صدر نیز دراعلامیه خود به مسلمین عراق نوشت:«پیام من به شما فرزندان علی و حسین و فرزندان ابوبکر وعمراین است که مبارزه میان حکومت شیعه و سنی نیست. حکومت سنی که خلفای راشدین راهبران آن بودند سبب شد که امام علی شمشیر بردارد و تحت رهبری ابوبکر بامرتدین بجنگد.» در اعتقاد شهید صدر مبارزه اصلی با سران شرک و کفر است.
آنچه علمای شیعه را برآن داشت تا این چنین به مسئله انسجام اسلامی توجه کنند، سیره عملی ائمه اطهار بود. ائمه بزرگوار شیعه در اعصار گوناگون برای آنکه نور اسلام برای همیشه خاموش نشود امر به مدارا با فرق اسلامی کرده اند. در روایتی از امام صادق (علیه السلام) آمده است.«هرکس با آنان : اهل تسنن- در صف اول نماز بخواند مانند کسی است که پشت سر رسول اکرم (ص) در صف اول نماز خوانده است( وسائل الشیعه ،کتاب الصلاه الجماعه باب 5) ودر کلامی دیگر چنین نمازگزاری را به شمشیرزن در راه خدا تشبیه کرده است و در ادامه شیعیان را به عیادت از بیماران و تشییع اموات آنان ترغیب می نماید. از این دست روایات چنین برمی آید که در جامعه اسلامی برای آنکه از شر دشمن مشترکی که از اساس باخدا و قرآن و پیامبر اعظم مخالف است، باید از افتراق و هرآنچه باعث اختلاف است دوری گزید. بروز وحدت میان امت اسلام باید به گونه ای برجسته باشد که در صف اول نماز، اتحاد را به رخ دشمن بکشد.
حضرت امام خمینی «ره» نیز براساس همین اصل در دروس خارج فقه خود تقیه را به اضطراری ومداراتی تقسیم نموده و در تبیین قسم دوم آن بیان می دارند که«تقیه مداراتی، مدارا نمودن با برادران اهل تسنن است بدون اینکه حتی ترس و بیمی در کارباشد.» علامه طباطبایی نیز با تاکید برحفظ انسجام مسلمین اعتقاد داشت:«تردیدی بر رجحان آن از نظر عقل و منطق نیست.» درمیان علمای اهل تسنن نیز شیخ شلتوت، محمد عبده، شیخ سلیم، محمدفحام و ... گام های موثری در مبارزه با تشتت مسلمین برداشتند. حضرت امام خمینی«وحدت کلمه» را لزوم پیروزی بر دشمن می دانست و اعلام نمادین «هفته وحدت» در ایام ولادت حضرت رسول نشان از این امر دارد. به اعتقاد بنیانگذار بیداری اسلامی،«اختلاف راس همه فسادها است» که ازخودپرستی و تکبر سرچشمه می گیرد.
نمایان است سخن از اتحاد مسلمین به معنای یکی شدن همه مذاهب نیست چه آنکه این امری ناممکن است واختلافات جزیی حتی در میان یک فرقه هم یافت می شود منتهی سخن آن است که اختلافاتی که عمدتا در جزئیات و فروعات جلوه می کند نباید منجر به فراموشی اصول شود، چرا که چشمان دشمنان شکافها را به خوبی می یابد و از آنها برای فربگی خود تغذیه می کند. در اوضاع کنونی جهان اسلام نیز لزوم یکپارچگی و انسجام اسلامی از هر زمانی بیشتر احساس می شود که تاکیدات مقام معظم رهبری در ماههای اخیر و آغاز سال نو گواه آن است.
در این میان بسیجیان که پشتیبان فرمان برداری از امام و ولایت قرار دارند باید در تحکیم اتحاد مسلمین بارزترین نقش را داشته باشند و برای تحقق این مهم ابتدا باید درتجمعات کوچک تر اتحاد و وحدت را به نمایش بگذارند. هنگامی که یک پایگاه با هیات امنا یا امام جماعت مسجد و یا پایگاه دیگری دچار اختلاف است و نتواندیک تعامل پایدار برقرار کند چگونه می توان از بسیجیان توقع «تشکیل بسیج جهانی اسلام» را داشت؟ به فرموده امام«اگر بنا باشد یک وقت خدای نخواسته ارتش بگوید «من»، سپاه هم بگوید «من» بسیج هم بگوید «من» آن روز فاتحه همه تان خوانده است» (صحیفه امام،ج 19، ص 237)از این رو باید این حس را در خود تقویت کنیم که «... ما همه یک هستیم و ... دائما در صدد این باشید که اخوت خودتان را حفظ کنید.» (همان)
نهایت اینکه اگر در جوامع کوچک توانستیم وحدت رویه ایجاد کنیم و بر مشترکات تکیه کنیم آنگاه در سطح بزرگتری به فکر تشکیل «بسیج جهانی اسلام» خواهیم افتاد.

صبح صادق، ش.296، ص.5

کلمات کلیدی : یادداشتها