با سلام و تقديم احترام؛
«إِنِّي أَكْرَهُ لَكُمْ أَنْ تَكُونُوا سَبَّابِين‏». نهج البلاغه/خ466
لعن و سب دو مقوله‌ي جدا هستند که اولي مطلوب است و داراي ثواب و دومي مذموم است و داراي عقاب. استفاده از ادبيات سب و ناسزا حتي براي دشمنان اسلام هم جايز نيست. شاهد آن‌که امير المومنين به ياران خود خطاب فرمودند که به سپاه دشمن ناسزا نگوييد.
اما دقت به اين نکته ضروري است که نقد افراد در مرحله ي اول بايد به شکل در گوشي و خصوصي باشد نه به شکل عمومي. به ويژه نقد خودي ها بايد به نحوي باشد که موجب سوء استفاده ي دشمنان قرار نگيرد و به نوعي آب در آسياب دشمن ريختن نباشد.
يا زهرا