در “عدالت شيشه اي” جرم ما “عمار” بودن است


مي دانم بد وقتي است براي قصه شنيدن اما من مي خواهم براي تان قصه بگويم: دوره دوره جشن انتخابات بود که يک غول حمله کرد به راي ما. غول، غول عجيبي بود. دستش را مي زدي، پايش را در پلکان طياره امام نشانت مي داد. پايش را مي زدي، دست بيعتش را با علي در خيبر و بدر مي کوفت بر فرق سرت. نيامده بود تهران را ? روزه فتح کند. آمده بود تهران را کوفه کند.

ادامه مطلب را بخوانيد....